A day at the coast!

We hadden zeer goed geslapen vannacht en staan steeds vroeger op. Gezellig ontbijten met Ton en oude koeien uit de sloot halen. Gezien de veelheid aan activiteiten van de afgelopen week en gezien de hoge temperatuur vandaag besloten we het rustig te houden. Eerst gingen Ton en Frank naar het kantoor van Ton om onze boardingpasses uit te printen en deed ik de was. Het eerste plan om een boomkruinpad te gaan lopen lieten we maar varen vanwege de temperatuur. Ton had een subliem idee om naar het Westen te rijden en wel naar Raffles Marina! Een jachthaven aan de kust met zoals altijd een restaurant hahaha. Raffles Marina lag helemaal in het uiterste Westpuntje bij de brug naar Maleisië. De (snel)weg er naar toe was heel afwisselend met op een gegeven moment mooie palmbomen en bougainvilles in de middenberm. De jachthaven deed Mediterraan aan en restaurant was een mooi gebouw in Country-club stijl. De menukaart bood voor elk wat wils. Het uitzicht was grandioos op de haven. We bestelden: Tandoori Chicken, Daal Chicken Curry, Sze Chuan Kong Bao Seafood (Kong Bao is de saus met chilipepers en Chinese Wijn met garnalen en cuttle fish; Sze Chuan is namelijk de provincie in China) met drie naans en sapjes o.a. Calamansi; Calamansi is te vergelijken met Bitter Lemon. Het eten was in tegenstelling tot gisteren onovertroffen en op de bediening viel niets aan te merken. We praatten over ditjes en datjes al genietend van het uitzicht en het eten. Na afloop mochten wij een enquêteformulier invullen. INeens was het half drie en snikheet buiten: 36 graden. We liepen de pier af om een supergroot jacht te bewonderen. Daarna de auto in en naar huis om de zwemspullen op te halen. Weer de auto in om naar Simei te rijden (vlakbij) om daar te gaan zwemmen in het zwembad van de flat van de schoonbroer van Ton. Parkeren bij East Point en door het winkelcentrum naar het tropische zwembad (zie foto's). DAt was een belevenis op zich met al die fonteintjes en je kon er nog goed baantjes trekken ook. Heerlijk verfrissend met die temperatuur. We bleven niet te lang hangen want we wilden nog naar de East Cost om daar satés te gaan eten en als je lang wacht zijn alle tafeltjes bij de hawkers bezet. 18.00 uur Waren we er wel en vonden warempel nog een tafeltje. De satés werden aangerukt en Ton bestelde nog duckrice. Frank en ik hadden nog zin in een bordje Mee Goreng. Tijdens het eten viel de duisternis en zag je de lichtjes van al die tankers op zee. Een wandeling nog op de promenade langs zee om het eten te laten zakken maar ook om nog even naar het skatepark te gaan waar de skaters halsbrekende toeren uit haalden. Pascal kon niet wachten hahaha. Terug naar de auto en naar huis om dit verslag te schrijven. Morgen vroeg op om het vliegtuig naar Jakarata te halen. Wat staat ons daar allemaal te wachten?