A day at the kawahs!
Door: Maria
Blijf op de hoogte en volg Maria
27 Juli 2017 | Indonesië, Bandung
Het was weer een welbestede dag. Hier in Bandung is de temperatuur trouwens heerlijk koel, graadje of 25 en vandaag een fikse tropische regenbui. Het ontbijt was Aziatisch. Veel keus: rijst, in bananenblad verpakte rijsthapjes, soep, groente, toast, nasi goreng, fried rice, fruit, koffie, thee, juices. dan kun je er weer tegen. De mensen zijn werkelijk alleraardigst en voorkomend soms op het genante af. Behalve bij de toeristische attracties. Daar proberen ze alles uit de kan te halen maar daarover straks meer. We vroegen ons af hoe we bij de vulkanen en de kraters konden komen. Met name de Tangkuban Parahu werd alom aangeprezen. We besloten te vragen bij de balie van het hotel. De baliemedewerker kon wel een taxichauffeur regelen die ons voor 6 uur overal heen wilde brengen voor 750.000 roepi's ( 48,-- euri's). De betreffende taxichauffeur zou ons komen afhalen bij het hotel om half twaalf. Leek ons een goede deal. We wilden namelijk eerst nog treinkaartjes voor JOkyakarta kopen op het station. Zo gezegd zo gedaan. We liepen naar het station waar we de keuze hadden uit de ellenlange reserveringsrij of de computer. Eerst moest er een formuliertje ingevuld worden om het nummer van de trein te weten die ons zaterdag om 8.30 uur naar Y. zou brengen. De letters op het bord die deze informatie gaf waren werkelijk wel heel erg klein. Met veel pijn en moeite konden we het nummer ontcijferen. Toen naar de monitor om de kaartjes uit te printen. We werden daarbij door een alleraardigste jongen (amper 17 jaar?) geholpen. En ja hoor, even later waren we in het bezit van de felbegeerde treinreis naar Y. die 7 uur zou duren. Terug naar het hotel. Even later arriveerde onze privé taxichauffeur! Een bescheiden oudere man die gelukkig een beetje Engels sprak en duidelijk was in hoe het allemaal werkte. Dikke Toyota Avanza, niets mis mee. Erg luxe voelde het. Hij navigeerde super goed door het chaotische verkeer waarover ik al eerder heb verteld. Eerst de stad door langs een aaneenschakeling van handkarretjes met eten (Warongs, geen idee wat het is, nasi goreng en chickens), winkeltjes, brommertjes, huisjes en hotels. Toen verlieten we min of meer de stad en cirkelden de berg op naar de vulkaan. Het landschap werd groener en groener en na een uur waren we er al en stapten uit (na de entree voor het park met de vulkanen en de kratermeren betaald te hebben). De krater van de vulkaan was indrukwekkend, her en der dampende plasjes water . Het geheel had wel iets weg van een maanlandschap. De bomen waren nu niet meer groen maar zwart van het zwavel. De laatste uitbarsting was in 1969 geweest. En stinken dat het daar deed (rottende eierengeur) vanwege de zwavel. Toen we uit de auto stapten kregen we niet de kans om ons te oriënteren en rustig te verkennen. De handelaartjes en gidsen wierpen zich zowat op ons met allerlei aanbiedingen. Je kon er verschillende korte routes van enkele km lopen om dichter bij de kratermeren te komen. De taxichauffeur raadde ons de Kawah domas aan. Als we daar naar toe zouden lopen zou hij op ons wachten op de parkeerplaats aldaar. Wel moest er weer apart betaald worden voor die kawah domas (200.000 IDR). En meteen kwam er een vrouw op ons af die de entree bij een min of meer offcieel loketje inde. Toen hadden we ook plotsklaps een gids die ons daar naar toe zou leiden me tin zijn kielzog twee jongemannen die met ons meeliepen. Later lazen we op Tripadvisor dat dit hun tactiek was. De gids sprak net zoals de gids in de moskee enkele woordjes Nederlands en probeerde de verbinding te leggen. De weg naar de krater was jungle-achtig mooi. Een citroenboom werd aangewezen. Er zouden zwarte apen zijn en ook bepaalde katachtigen zou je tegen kunnen komen, we hebben ze niet gezien. De mensen vragen je uit over je gezin, dat is heel normaal hier. Na een half uurtje kwamen we aan bij de Kawah Domas, de gids wees ons nog zwavelbloemen aan en sommige mensen waren pootje aan het baden in het zwavelwater. Het was bizar en surrealistisch allemaal. Toen begon het te miezeren en later te regenen en we stelden voor om naar de parkeerplaats terug te lopen. Wanneer zou de aap uit de mouw komen met die gids en de twee jongens? Ja hoor. al wachtend totdat de ergste regen voorbij zou zijn gingen de tassen van de jongens open en probeerden ze souveniertjes aan ons te slijten, pennen en armbandjes. Hoewel we duidelijk aangaven geen interesse te hebben, bleven ze aandringen. Heel vervelend. Ze noemden steeds Pascal bij naam, hadden tijdens de wandeling ook al contact gemaakt met Pascal.Het lukte ons om hen van ons af te slaan. Maar leuk was het niet. Ondanks dat het nu echt flink regende besloten we verder te lopen het pad omlaag over de keien met het tropisch regenwoud aan beide zijden van het pad. Het pad was nog redelijk te lopen gelukkig.Bij aankomst vroeg de gids een fooi. De 50.000 roepi's die wij vervolgens gaven vond hij niet genoeg. Maar eigenlijk was de entrée van het hele domasgebeuren al twijfelachtig omdat we aan de ingang van het park het totaalplaatje al hadden betaald. En dan die koppelverkoop. He was not amused!! Daar was de taxichauffeur weer. Het regende nog steeds dus een bezoek aan de koninginnekrater was niet meer te doen. De taxichauffeur stelde voor ons naar de theeplantages te rijden. Goed plan. Deze waren snel bekeken en we hadden nog 3,5 uur maar de regen kwam met bakstenen omlaag.... Pascal had een subliem plan. HIj zou wel naar het shoppingcentre gebracht willen worden om t-shirts te kopen. Om half vier konden we daar zijn volgens de taxichauffeur. Prima plan. Het shoppingcentre was fantastisch, dus eindelijk kon hij zijn slag slaan. De taxichauffeur wachtte in de auto en om half vijf reden we terug naar het hotel. We betaalden en Pascal paste nog eens alle felbegeerde t-shirts in de hotelkamer. Omdat we vanmiddag de lunch hadden overgeslagen liepen we al om 18.00 uur richting restaurant dat we in de taxi hadden gezien: De Rijsttafel waar het prima eten was met een geweldige bediening. voldaan terug naar het hotel al hinkestappend over de stoep om dit verslag te schrijven en na te genieten.
De foto's houden jullie te goed totdat we in het volgend hotel zijn. Het uploaden lukt hier niet in dit hotel.
De foto's houden jullie te goed totdat we in het volgend hotel zijn. Het uploaden lukt hier niet in dit hotel.
-
27 Juli 2017 - 16:24
Marina:
Hallo allemaal, wat een avonturen hé, 3 x perdag warm eten heerlijk zeer bij dat warme weer. En 25 graden is natuurlijk heerlijk.
De zomer hier is tot nu toe geen zomer af en toe een mooie dag maar dan heb je het gehad.
Ik moet binnen zelfs soms een lange broek aan met wollen sokken haha.
En met zo'n taxi op stap ik ken dat , dat is een heerlijk gegeven zeker als je vertrouwen in z'on chaufeur hebt zit je gewoon goed. Balen van die onduidleijke betalingen haha ze halen echt alle trucs uit al bij al nog steeds net veel geld maar toch lastig.
Ondertussen weer veel moois beleefd en gezien heerlijke reisverhalen Maria ik geniet er elke dag van.
En blij te horen dat er gauw meer foto's komen. Ik zie het al voor me Bink Pascal met zijn nieuwe t-shirts haha.
Jongens blijven genieten
Ik ga morgen een lang weekend met mijn zoon op stap een weekendje dussseldorf
heb er zin in. -
27 Juli 2017 - 16:25
Marina:
Hallo allemaal, wat een avonturen hé, 3 x perdag warm eten heerlijk zeer bij dat warme weer. En 25 graden is natuurlijk heerlijk.
De zomer hier is tot nu toe geen zomer af en toe een mooie dag maar dan heb je het gehad.
Ik moet binnen zelfs soms een lange broek aan met wollen sokken haha.
En met zo'n taxi op stap ik ken dat , dat is een heerlijk gegeven zeker als je vertrouwen in z'on chaufeur hebt zit je gewoon goed. Balen van die onduidleijke betalingen haha ze halen echt alle trucs uit al bij al nog steeds net veel geld maar toch lastig.
Ondertussen weer veel moois beleefd en gezien heerlijke reisverhalen Maria ik geniet er elke dag van.
En blij te horen dat er gauw meer foto's komen. Ik zie het al voor me Bink Pascal met zijn nieuwe t-shirts haha.
Jongens blijven genieten
Ik ga morgen een lang weekend met mijn zoon op stap een weekendje dussseldorf
heb er zin in. -
27 Juli 2017 - 17:34
Angèle:
Weer fantastisch verhaal. Dat gidsenverhaal is wel bekend. Wij hebben dat altijd met wat humor benaderd en er ook de lol wel van ingezien. Uiteindelijk betaal je dan een paar centen en heb je daarvoor veel lol gehad. En ja, de mensen hebben het niet breed, dus willen ze "good price" van die rijke toeristen. Want voor hen ben je echt een multimiljonair, hoe anders je dat zelf misschien ziet. -
27 Juli 2017 - 17:34
Angèle:
Weer fantastisch verhaal. Dat gidsenverhaal is wel bekend. Wij hebben dat altijd met wat humor benaderd en er ook de lol wel van ingezien. Uiteindelijk betaal je dan een paar centen en heb je daarvoor veel lol gehad. En ja, de mensen hebben het niet breed, dus willen ze "good price" van die rijke toeristen. Want voor hen ben je echt een multimiljonair, hoe anders je dat zelf misschien ziet. -
27 Juli 2017 - 18:18
Monique:
Wat weer een mooi verhaal!
We kijken er elke dag naar uit
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
