Dancing day!

Na de wel gevulde en drukke dag van gisteren hadden we vanochtend behoefte aan bijkomen. Uit de klamboe klimmen, ontbijten en lekker luieren bij het zwembad. Om 14.00 uur werden we toch weer onrustig. We besloten Ubud weer in te lopen en te kijken wat we daar konden ondernemen. Ondanks het feit dat het een zondag was, was het een druk verkeer en hordes toeristen op de smalle stoepjes van Ubud. Je kon over de koppen lopen. Eerst maar eens de innerlijke mens versterken. Een (Italiaans) restaurantje was zo gevonden. We konden er weer tegen aan. Het was in Ubud drukker dan druk. Er werd druk met entréekaartjes gevent voor dansvoorstellingen vanavond. Dat konden we niet overslaan. Als locatie kozen we de tuin met de vijver en tempel van het Lotus-café, een bezienswaardigheid op zich in Ubud. De (Balinese) dansvoorstelling startte pas om 19.30 uur dus we hadden nog enkele uurtjes te overbruggen. We sloegen, eigenlijk meer toeval dan bewuste keuze, een zijstraatje in en belandden in een rustigere wijk van Ubud. Het wemelde van de tempeltjes, de een nog mooier dan de andere. Er waren huistempels, binnen de poorten van een huis, en buurttempels. Weer terug naar het centrum waar we nog even de overdekte Pasar opliepen en wat leuke dingetjes kochten. Het was weer gaan regenen. Om de drukte weer te ontvluchten liepen we nu ook weer op goed geluk een helling omhoog en ineens viel de stilte op ons. We kwamen uit op een gigantische open binnenplaats met aan een kant de rijstvelden en aan de andere kant een kerkhofje. Vooral de rijstvelden waren mooi, er waren nog mensen aan het werk. Inmiddels was het tijd om richting Lotus Café te lopen vanwege de dansvoorstelling. De ticketman had aangeraden om om 19.00 uur al te komen, dan zat je vooraan. zo gezegd zo gedaan. Eindelijk om 19.30 uur begon het spektakel. Prachtige Indonesische schonen in authentieke kleren bling bling bling, met hoofdtooien en massa's sieraden, kwamen op voorafgegaan door een gamelan-orkestje. De achtergrond was prachtig in de schijnwerpers gezet, een of andere tempel natuurlijk. De danseressen dansten vooral met hen handen, armen en voeten. Ik vergeleek het met gebarentaal en dan het handalfabet. (knipoog Hiltje)!! later kwam er een boze geest bij en apen en nog wat figuren. De danseressen waren tegelijkertijd zangeressen! We begrepen dat er een verhaal verteld werd waar we later bij het diner nog lang over nagepraat hebben! Wat vertelden ze nu allemaal? Een lust voor het oog, zoiets zie je niet elke dag hahaha. Na ruim een uur was het voorbij en gingen de schijnwerpers uit. Op zoek naar een restaurant wat nog niet zo gemakkelijk was gezien de massa's toeristen. Uiteindelijk vonden we een gemoedelijk tentje in een zijstraat. We waren best uitgehongerd, zeker nu de turista helemaal over was en bestelden een ordinaire steak frites met loempia's. Om tien uur ging de zaak sluiten en pakten wij een taxi terug naar Budhi!! Een welbestede aparte dag.

tot morgen!