Again a day in the train!

Gisteravond (28 juli) nog gaan smullen in een pas geopend modern restaurantje in het nieuwe winkelcentrum Paskal. We bestelden daar twee vleesgerechten en een spinaziegerecht. Terug naar het hotel. Om het hotel te bereiken moesten we pal tegenover het hotel oversteken. Dat is altijd een heel gedoe. Gelukkig zorgde de altijd aanwezige portier dat het helse verkeer tot stilstand kwam en we veilig de weg konden oversteken! Had ik al verteld over de zich spontaan opwerpende verkeersregelaars? In de hoop een roepia te krijgen regelen ze al fluitend en roepend (gogogog) op bepaalde onoverzichtelijke kruispunten het verkeer. Het is echt een kermis, het verkeer hier in Indonesië. Vooral over de brommers kun je een boek schrijven. Ze vervoeren er alles op wat je kunt bedenken, gisteren zagen we een brommer die de kroon spande met een meter eieren in eierkarton achter op zijn bagagedrager. Ik weet niet of de eieren nog rauw waren of gekookt......Ook zag ik brommers met bloemenkransen achterop, meubels, hele families zonder helm enz.
Vroeg naar bed want morgen moesten we om 6 uur op vanwege onze treinreis naar Yogyakarta.

29 juli
Vandaag begon Fase 4 van onze reis: 4 dagen Yogyakarta met de bedoeling om op zijn minst Borobodur en Prambanan te bezoeken.
Ontbijten om half zeven en wegwezen. Het was een bewolkte dag dus goede reisdag. Om 8.30 uur vertrok de Argo Willis. Grappig: naast mij zat een Tilburgs meisje dat in haar eentje door Indonesië trok. Ze had ook op het Moller Instituut gezeten en het VWO gedaan op het St. Odulphuslyceum. De wereld is weer klein. De lange reis (7,5 uur) was magnifiek. Het midden- Javaanse landschap trok aan ons voorbij. Hoge bergen en rijstvelden wisselden elkaar af met heel af en toe een kampong (dorpje). Om plus minus 16.00 uur arriveerden we in Yogyakarta. De Tilburgse was een paar uurtjes eerder uitgestapt want ze wilde naar Pangadaraan.Als je uit zo'n relaxte trein stapt valt de drukte op het station en vooral rondom het station weer op je. Hoewel dat hier enigszins meeviel. We waren moe dus namen een taxi naar ons hotel (Plaza Hotel). De taxichauffeur haalde duizelingwekkende toeren uit waarbij ik soms mijn ogen maar beter kon dichtdoen. Om de rit snel te doen verlopen ging hij soms tegen de richting in rijden of zat op de rij van de brommers. Een paar keer passeerde hij met een tussenstukje van een paar mm geparkeerde brommers. Maar we kwamen veilig aan bij ons hotel. Het bleek een prachtig koloniaal ingericht hotel te zijn in een buitenwijk van Y. De kamer was oké. OPfrissen en eten in dit schitterend hotel met Javaanse elementen en een life gamelanorkestje. Terug naar de kamer om dit verslag te schrijven en plannen te maken voor de komende dagen. Selamat malam!